W obliczu dynamicznie rosnących kosztów energii elektrycznej, rząd wprowadza nowe regulacje mające na celu ochronę przedsiębiorców przed nadmiernym wzrostem cen prądu. Zgodnie z projektem ustawy, od 1 stycznia 2023 roku do 31 grudnia 2024 roku, przedsiębiorstwa będą mogły skorzystać z zamrożenia cen energii elektrycznej na poziomie 785 zł za megawatogodzinę (MWh). Ta inicjatywa ma na celu zapewnienie stabilności finansowej firm i umożliwienie im planowania budżetów bez obawy przed nagłymi podwyżkami cen energii.
Przedsiębiorcy, którzy chcą skorzystać z tej formy wsparcia, muszą złożyć stosowne oświadczenie do 31 stycznia 2024 roku. Ułatwieniem dla firm jest możliwość składania dokumentów zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Jest to szczególnie istotne dla małych i średnich przedsiębiorstw, które mogą najbardziej odczuwać negatywne skutki wzrostu cen energii.
Eksperci z branży energetycznej podkreślają, że zamrożenie cen prądu może przyczynić się do większej stabilności na rynku oraz wspomóc przedsiębiorstwa w trudnym okresie gospodarczym. Warto jednak zwrócić uwagę na możliwe konsekwencje długoterminowe, takie jak wpływ na inwestycje w odnawialne źródła energii oraz efektywność energetyczną.
Rządowy projekt ustawy spotkał się z mieszanymi reakcjami. Z jednej strony jest postrzegany jako konieczne wsparcie dla biznesu w trudnych czasach, z drugiej strony pojawiają się głosy, że interwencje w rynek mogą prowadzić do zniekształceń i nieprzewidywalnych skutków ubocznych.
Jednoosobowa działalność gospodarcza (JDG) jest jedną z najczęściej wybieranych form prowadzenia biznesu w Polsce, często zarejestrowaną w miejscu zamieszkania właściciela. Dla wielu przedsiębiorców istotne jest, czy powinni oni zmieniać taryfę za prąd z domowej na firmową. W Polsce dostępne są cztery główne taryfy: G (dla gospodarstw domowych), C (dla małych i średnich przedsiębiorstw), B (dla średnich i dużych przedsiębiorstw) oraz A (dla dużych zakładów przemysłowych). Wybór odpowiedniej taryfy może znacząco wpłynąć na koszty operacyjne firmy.
Przedsiębiorcy prowadzący JDG w wynajmowanej przestrzeni biurowej muszą korzystać z taryfy C, przeznaczonej dla małych i średnich firm. Jednak w przypadku firm zarejestrowanych w domu pojawiają się pytania, czy należy zmieniać taryfę i instalować oddzielne liczniki energii. Odpowiedź jest twierdząca – zgodnie z umową ze sprzedawcą energii, prąd dostarczany do gospodarstw domowych nie może być używany na potrzeby firmowe. Nieprzestrzeganie tego przepisu może skutkować karami umownymi, niezależnie od wielkości poboru energii. Dlatego prowadząc JDG w domu, konieczne jest zawarcie nowej umowy z dostawcą energii na taryfę firmową.
Korzystanie z taryfy firmowej (C) wiąże się z wyższymi kosztami niż taryfa G dla gospodarstw domowych. Przedsiębiorcy mogą płacić nawet 3-4 razy więcej za 1 kWh prądu, a dodatkowe opłaty, takie jak opłata mocowa czy sieciowa, również są wyższe. W celu obniżenia kosztów, warto porównywać oferty różnych dostawców energii, ponieważ rynek został uwolniony, co pozwala na negocjowanie korzystniejszych warunków umowy. Istnieją opcje, które gwarantują stałe ceny przez określony czas, pochodzenie energii z odnawialnych źródeł oraz dodatkowe usługi. Przedsiębiorcy powinni regularnie analizować swoje umowy na prąd i szukać możliwości ich optymalizacji, aby zredukować koszty operacyjne swojej działalności.
Jednoosobowa działalność gospodarcza (JDG), prowadzona często w miejscu zamieszkania, wymaga odpowiedniego wyboru taryfy za prąd. Przedsiębiorcy muszą zdecydować, czy korzystać z taryfy domowej (G), czy firmowej (C). W przypadku JDG, szczególnie gdy firma działa w domu, konieczne jest zastosowanie taryfy firmowej oraz zamontowanie oddzielnego licznika. Niedopełnienie tego obowiązku może skutkować karami umownymi, gdyż prąd dostarczany do gospodarstw domowych nie może być używany na potrzeby działalności gospodarczej. Wybór właściwej taryfy jest kluczowy dla zgodności z przepisami oraz optymalizacji kosztów energii.
Media Energetyczne 2024 © Wszystkie prawa zastrzeżone.
